هفته 37

سلام جیگری

عزیزم الان که دارم برات مینویسم داری تو شیمک مامانی تکون میخوری  و ورجه وورجه میکنی.فکر کنم جای پسر گلم تنگ شده.مامان جونم صبر کن دیگه انشالله چیزی

نمونده.شنبه یعنی فردا باید برم سونوگرافی تا ببینم وضعیت تو چطوریه.اگه چرخیده باشی

و سرت پایین باشهکه صبر میکنیم تا طبیعی به دنیا بیای ولی اگه وضعیتت همون

breechباشه باید دوشنبه بریم بیمارستان تا شیمک مامانی رو پاره کنن و سزارین بشم و تو

گل پسر به دنیا بیای.من خیلی دوست دارم طبیعی زایمان کنم ولی بابایی که دیگه طاقتش

برای دیدن شما تموم شده میگه همون سزارین خوبه .تو هم  فکر کنم دیگه خسته

شدی و میخوای بیای تو بغل مامانی و بابایی.قربونت برم.

ولی من همش نگرانم که خیلی کوچولو باشی.اخه شیمک مامانی خیلی بزرگ نشده.

هرکی منو میبینه باورش نمیشه 9 ماهمه.بعضی ها هم اصلا متوجه نمیشن که من

باردارم حالا انشالله سالم و سلامت به دنیا بیای و بیای تو بغل مامانی بقیه موارد حل

میشه.

فرشته ی من دوستت دارم و بیصرانه منتظر اومدنتم